ხალხური |
შალვა შავლეგოსი
შალვა იყო ვაჟკაცი, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
ქამარ-ხანჯლით შეჭედილი, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო...
შალვას ჰყვანდა კარგი ცხენი, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
კოჭ-მაღალი, გავასქელი, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
შალვა ცხენს მოაგოგებდა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
ვიწროსა და ავს ალაგსა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
შალვას ცხენი წამოექცა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო...
ვიწროსა და ავს ალაგსა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
თავსა თურქი წამოადგა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
ვიწროსა და ავს ალაგსა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
- დამკარ თურქო, რასა ჰშიშობ, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო...
თუ გული გაქვს მამაცისა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
დაჰკრა თურქმა, დასჭრა შალვა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
თეძოსა და ავს ალაგსა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
დედას კაცი მოუვიდა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
- შენი შალვა მოგიკლესა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
შალვას დედა მოტიროდა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
მოიშლიდა გიშრის თმასა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
- ჩემსა შალვას რა მოჰკლავდა, შავლეგო,
თუ არა ბედის წერაო, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
ას-ორასი მაგისთანა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
ხორასნიდან ტყვე მოჰყვანდა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
არცა თოფი, არცა ხმალი, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
სულ მათრახით გადმოჰყავდა, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
შალვავ, შენი ყაწიმები, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
გულხადარაზე ვნახეო, შავლეგო,
შავლეგ, შენი თეთრი ჩოხა, შავლეგო
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო,
შავად შეგიხამებია, შავლეგო,
შავ-შავლეგო, ლეგო, ლეგო, შავლეგო...