ყრუ საუკუნეს
მითხარი, ბედო, თამაშს თუ ბრძოლას
უნდები დროთა ცქერით გართული?
ბრბო მიუსიეს სავანაროლას,
ჯვარების დარად ხელაღმართული.შენი ნებით თუ ქადაგით მწველი
ხმათ დაბლა სცემდა მარმარილოებს,
გააჩაღებდა ცეცხლს ბოტიჩელი,
აძლევდა თავის უკვდავ ტილოებს.იცოდეს ყველამ, რომ სილამაზე
ადგას ყოველთვის იდუმალ ნეტარს,
კალნელეათი შორეულ ველებს
და ემბრანტებით – იესოს ცხედარს.