გალაკტიონ ტაბიძე

* * *

იბრძოდნენ შურნი
ნელი, მონიო.
ძველი ნოქტურნი
გამიგონია.

მწვავდნენ ქალები,
მწამლავდნენ თვენი,
მდევდნენ თვალები,
თვალები თქვენი.

კარგი რომანი,
ლაჟვარდი, ევა,
ეროტომანი,
ღამეთა თევა.

თვითეულ ხმაში
თქვენი თვალები,
ღრუბლების რაში,
პასტორალები.

ყრუდ, უალერსოდ
ყინვათა მფენი,
ვერ ვნახე ვერსად
თვალები თქვენი.